Posthümanizm ve cinsiyet sorunsalı

This is the latest version of this item.

Official URL: https://www.tplondon.com/product/cokludisiplinli-posthumanizm/

İtalyan (Avrupa) Rönesans’ı Protagoras’ın ‘her şeyin ölçüsü’ olarak açık ve kesin bir şekilde ifade ettiği ‘insanı’ kendisine örnek alıp evrensel bir model haline getirmiştir. Bu evrensel insan modeli kişisel ve kolektif mükemmellik sıfatlarını bünyesinde barındırır. Söz konusu mükemmellik evrensel(Avrupa merkezli) modelin rasyonel aklının yüceltilmesidir ve evrensel kabul edilip kendi merkezinin dışındaki uluslarda ve topraklarda da sanat, edebiyat, felsefe, politika ve kültür gibi araçlarla bu şekilde algılanması dayatılmaktadır. Bu algı ise dil aracılığıyla pekiştirilmiştir; dil üzerinden evrensel hümanizm mantığı yaratılıp, ki bu mantık ikili karşıtlığı içerir ve negatiftir, ‘ötekine’ bahsi gecen araçlarla ezberletilmiştir. Avrupalı olmayan ‘öteki’ ise aşağılanmış, zayıf görülmüş, cinselleştirilmiş ve kategorize edilmiştir. Diğer bir deyişle, ‘öteki’ söz konusu araçlarla ‘daha az insan’ olarak resmedilmiştir. Ancak, savaş sonrası dönemde, post yapısalcılar, feministler, post kolonyal ve ırkçılık karşıtı kritikler, hümanizmin radikal, politik ve sosyal teorilerini yeniden ele alarak yeniden kaleme almışlardır. Avrupa merkezli evrensel insan modeli yerle bir edilerek post-insan yaratma algısının temelleri atılmıştır. Beyaz (siyah ve sarı olmayan), Avrupalı, üstün ve erkek (kadın olmayan) olan insan algısı yerinden edilerek yeni bir insan – kadın, eşcinsel, lezbiyen, transseksüel, travesti vb. öteki, siyah, sarı, Avrupalı olmayan vb. insan algısı yaratılmıştır. Bu teorik çerçeve göz önünde bulundurularak, bu bölümde, Post hümanizm algısının kapsamı ve cinsiyetlere bakışı ele alınacaktır. Geleneksel, baskıcı ve erkek egemen algıyla hareket eden hümanizmden demokratik, ırkçı, ayrımcı, ayrıştırıcı olmayan bilakis evrensel olan Post hümanizmin cinsiyet çalışmalarında nasıl ve ne şekilde öne çıktığı post hümanist eleştirel teori çerçevesinde incelenecektir. Bu çerçevede Rosi Braidotti, Donna Haraway, Halberstam & Livingstone, N. Katherine Hayles ve biokonservatif Francis Fukuyama’nın tartışmaları dikkate alınarak yeni bir perspektif ortaya konulacaktır. Bu hususta sorulacak sorular şöyledir; Post hümanizm cinsiyet sorunsalına ne gibi çözümler sunmaktadır? Cinsiyet algısını -sonralaştırmak veya ileri taşımak bu sorunsala ne gibi katkılar sağlayacaktır? Diğer bir deyişle, cinsiyet sorunsalını ‘post-laştırmak’ eşitlik algısına (haklar ve görünürlük konusunda) nasıl ve ne şekilde katkı sağlayacaktır? Son olarak, Antik Yunan döneminden beridir cebelleşen, Aydınlanma (erkeğin) döneminde bir türlü aydınlığa kavuşturulamayan, 18. 19. ve 20. Yüzyıllarda kendini belli araçlar üzerinden bir şekilde ifade eden cinsiyet sorunsalının 21. Yüzyıl’daki Post hümanizmle kendini, hakları, görünürlüğü nasıl ve ne şekilde ifade ettiği incelenecektir? Bu sorulara verilecek cevaplar doğrultusunda bu çalışmanın amacı Post hümanizmin hala devam etmekte olan cinsiyet sorunsalını nasıl algıladığı, nasıl analiz ettiği ve yeniden yazdığını ortaya koyarak bu sorunsal için sunduğu yeni bir algılama biçimini ortaya koymaktır.