Ebru: sudaki yansımalar

Ebru, Türkiye’deki kültürel çeşitliliği görünür ve anlaşılır kılacak yeni bir dil arayışı. Attila Durak’ın merak, tutku ve yoğun emekle dolu yedi yıllık yolculuğundan doğan bu çalışmanın temel referans noktası, suda hayatı yansıtarak önümüze bin bir olanak çıkaran bir sanat türü. Ebru sanatçısı, eserini suda yaratır, ardından kâğıda geçirir. Su temelli olan ebru, akışkanlık, esneklik, geçişkenlik ve değişkenlik çağrıştırır.* Bir metafor olarak "ebru", 21. yüzyıl başlarında kültürel politikanın yeni ve eski ikilemleri üzerinde düşünmek için sıkça kullanılan "mozaik" gibi metaforlardan çok daha anlamlı bir alternatif olabilir. "Kültür" ve "kimlik"leri hapsetmeden, fosilleştirmeden kültürel çeşitliliği tartışmanın yollarını bulabilir miyiz? Milliyetçi, etnisist, dinsel ve diğer "özcülüklerin" (essentialism) ötesine nasıl geçebiliriz?