Don DeLillo'nun White Noise eserinde metalaşan özneler

Official URL: http://monografjournal.com/sayilar/14/5-muhsin-yanar.pdf

Dünya bugün içerik ve mana konusunda tükenmenin eşiğindedir. Çevremizde ürün ve metaların üretimi, pazarlanması ve dayatılması varlığını eskiye nazaran daha çok hissettirmektedir. Diğer bir deyişle, üretim, bolluk ve bu bolluğun tüketilmesi dünyanın merkezindeki özneyi ele geçirmiştir. Medya ve reklam endüstrisi kullandığı teknolojilerle bu özneye gerekli gereksiz ihtiyaç satmaktadır. Özneye metalar üzerinden yeni yaşamlar, yaşam tarzları, hazları ve yeni yaşam ruhu (zeitgeist) dayatılmaktadır; özne için artık ‘her şeyden çok fazla’ vardır. Bu endüstriler yanıltıcı bu içeriklerle özneyi sözde doyurmakta ve tatmin etmektedir. Ancak bu içerikler, tatminsizliği gidermek yerine tetiklemektedir. Tüketim lupundaki kurban çağdaş özne içi boşaltılmış metalara dönüşmektedir. Bu makale, öznenin tükettiği meta ile nasıl özdeşleştiğini, metayı tüketirken metaya nasıl dönüştüğünü incelemektedir. Don DeLillo’nun White Noise (1986) adlı eseri bu hususta okuyucuya bazı somut örnekler verecektir. Bu makale, diğer bir deyişle, bataklığı anımsatan çağdaş dünyadaki öznenin nasıl tükendiğini ve sessiz/dilsiz metalara dönüştüğünü irdeleyecektir.